«Մխիթար Սեբաստացի» կրթահամալիրն Արցախի պատերազմի առաջին oրերից երկրորդ տուն է դարձել մի քանի տասնյակ արցախցիների համար։ Այնտեղ տանիք ստացած ընտանիքներից մեկն արդեն Ադրբեջանի կողմից գրավված Հադրութի շրջանի բնակիչներ են։ Զոյա Բաբայանը ծնվել է Հադրութի Դրախտիկ գյուղում, ապրել՝ Ազոխում, այսօր տունը կորցրել է, իսկ կորցրած տան պաշտպանության համար դեռևս Ացախի ազատագրական պայքարի ժամանակ որդուն է կորցրել։
Տիկին Զոյան քաղցկեղ է հաղթահարել, սակայն բուժումը վերջնակետին չի հասել։ Տուն, ապրուստ հոգելու մտքերից զատ՝ նա պարզապես ֆիզիկապես գոյություն ունենալու պայքար է մղում, բայց անհրաժեշտ դեղերը հիվանդանոցը չի տրամադրում, իսկ ինքն այս պահին միջոցներ չունի, որպեսզի գնի։
Զոյայի բարեկամուհի Օգսաննա Հայրապետյանն էլ ընտանիքի 13 անդամի հետ այստեղ է ապրում։ Մինչ մանուկներն անհոգ խաղում են, 66-ամյա տատն արցունքները չզսպելով՝ տան մասին է պատմում ու հիշում՝ ծնվել ու ամբողջ կյանքն ապրել է Հադրութի Ազոխ գյուղում, իսկ հիմա 50 տարվա տունն է կորցրել։ Տանը վերջին անգամ ճաշելու հնարավորությունից էլ է զրկվել՝ սեղանը գցել ու դուրս է եկել։
Մանրամասները՝ տեսանյութում։
